Koło łowieckie w Ożarowie organizowało się na przełomie lat 1945/46 dzięki staraniom kilku zapaleńców, którzy zebrawszy odpowiednią ilość chętnych do prowadzenia działalności łowieckiej zorganizowali „kółko myśliwskie”.
Organizatorami tymi byli : Leon Kobrzycki –pierwszy jego prezes, Henryk Blinowski – skarbnik, Stefan Rudzki – łowczy i Józef Pozorski –gospodarz łowiska. Jak wynika z zachowanych materiałów archiwalnych oprócz wymienionych do grupy pierwszych członków koła należeli jeszcze Jan Pałka, Mieczysław Stawiarz, Władysław Wdowski i Wojciech Karaś, a od 1950 roku Józef Duda, Michał Nowakowski, ksiądz Józef Jędrasik i Jan Gawlak. Wszyscy Ci koledzy polują dzisiaj w krainie Wiecznych Łowów.
Pierwszy statut koła podpisany w dniu 8 kwietnia 1960 roku przez łowczego wojewódzkiego Tadeusza Kornatkę został zatwierdzony przez Zarząd Wojewódzki PZŁ w Kielcach , a w dniu 25 października zarejestrowano go w Powiatowej Radzie Łowieckiej w Opatowie, zaś 10 lutego 1961 roku decyzją Bogusława Michalskiego kierownika Wydziału Rolnictwa i leśnictwa koło zostało wpisane do rejestru kół łowieckich. Natomiast od 1976 roku w związku z nowym podziałem administracyjnym nasze koło przeszło pod Zarząd Wojewódzki PZŁ w Tarnobrzegu i pozostaje tu do obecnej chwili.
Na przestrzeni 60-ciu lat funkcję prezesa koła piastowali kolejno: Leon Kobrzycki, Roman Kobrzycki, Michał Podlodowski, Bronisław Cembrowski, Krzysztof Margula, ksiądz Mirosław Frączek, a obecnie Grzegorz Wojda.
Członkami naszego koła są przedstawiciele niemalże wszystkich zawodów. Na przestrzeni 70 lat istnienia koła samoistnie wytworzyła się tradycja kontynuacji przynależności członkowskiej do koła w wyniku której tworzą się rody myśliwskie: m.in. w rodzinie Blinowskich poluje już 3 pokolenie, w rodzinie Nowakowskich, Grudników, Jelonków, Pałków, Kwiecińskich, Gonciarzy i Kowalskich -2 pokolenie.
Łączna powierzchnia obwodów łowieckich naszego koła wynosi 19520 ha, z czego 12870 ha stanowią użytki rolne i 6650 ha grunty leśne. Polujemy w czterech obwodach: jednym o charakterze leśnym i trzech o charakterze polnym. Obszar naszego koła rozciąga się od lewego brzegu Wisły od Annopola do Sulejowa aż do prawego brzegu Kamiennej od wsi Podgrodzie do Wiktoryna. Podstawową zwierzyna w łowiskach koła w pierwszych latach jego istnienia były zające, dzikie króliki, kuropatwy, a w późniejszym okresie bażanty i sarny. Jeszcze niedawno starsi myśliwi przy ognisku wspominali polowania jak np. w obwodzie łowieckim nr 5 w okolicach Lasocina, gdzie w 12 strzelb upolowano 284 zające, a wóz na którym je przewożono załamał się pod ich ciężarem.
Natomiast o polowaniach na króliki mogą wspominać tylko starsi stażem koledzy, gdyż populacja tego gatunku była tak liczna, że stawała się uciążliwa dla rolników. Niestety ta dobra passa zakończyła się w drugiej połowie lat siedemdziesiątych, kiedy to wybuchła epidemia myksomatozy, która wyniszczyła całą populację i dziki królik stał się tylko wspomnieniem. Pod koniec ubiegłego stulecia koło nasze podjęło próby reintrodukcji bażanta, lecz efekty były mierne z powodu znacznego rozprzestrzenienia się szkodników w tym lisów.
W ostatnich latach obserwujemy stały wzrost pogłowia dzików. Polowanie na nie dostarcza myśliwym wiele satysfakcji, natomiast dla budżetu koła jest uciążliwe, gdyż upodobania kulinarne tego gatunku powoduje iż koło zmuszone jest do wypłaty rolnikom odszkodowań za skonsumowane przez nie ziemniaki, buraki cukrowe i kukurydzę.
Zarząd koła przykłada szczególną uwagę do prawidłowo prowadzonej gospodarki łowieckiej. Na terenach dzierżawionych obwodów łowieckich wybudowano 46 ambon, 24 paśniki, 80 zwyżek oraz kilkadziesiąt lizawek, a w okresie zimy zakładane są podsypy i budki dla zwierzyny drobnej. Na terenach wyżej położonych bez dostępu do wody posiadamy sztuczne zbiorniki wody. W ostatnich latach założono 8 remiz śródleśnych o łącznej powierzchni 1,2 ha. Koło posiada również poletka łowieckie na obrzeżach lasów.
Jak wiadomo już od dawna najlepszą metodą propagowania łowiectwa jest kontakt ze środowiskiem, do stałych elementów współpracy należy współpraca ze szkołami z terenów Ożarowa, Glinian i Pisar, a także spotkania z rolnikami dotyczące działań związanych z ochroną ich upraw.
Dorobkiem materialnym naszego koła jest domek myśliwski z doprowadzoną w 2005 roku elektrycznością oraz strzelnica myśliwska położona obok Cementowni Ożarów zakupiona dzięki sponsorowaniu ze strony Cementowni Ożarów S.A. która w ostatnim czasie została wzbogacona dzięki zaangażowaniu i ofiarności naszych Kolegów o dwie nowe konkurencje strzeleckie tj. przebieg dzika i zająca. Oba te obiekty pełnią rolę integrującą dla myśliwych jak i pracowników pobliskich zakładów pracy, szkół. Jednak żaden z tych obiektów nie miał by obecnej formy bez życzliwego wsparcia naszych darczyńców. Wspomagają oni również naszą działalność statutową w zakresie ochrony przyrody, współfinansując dokarmianie zimowe zwierzyny. Należą do nich: Urząd Miasta i Gminy w Ożarowie , Zarząd Cementowni „Ożarów S.A.”, Nadleśnictwo Lasy Państwowe w Ostrowcu Świętokrzyskim i Starostwo Powiatowe w Opatowie.
Spotykamy się na co dzień z przychylnością osób prywatnych i firm. Za te działania serdecznie dziękujemy tym wszystkim, którzy przyczynili się zorganizowania obwodów 70-lecia istnienia Koła Łowieckiego „Pustułka” w Ożarowie.
Siedemdziesiąt lat istnienia koła zaowocowało stworzeniem swoistej tradycji do której możemy zaliczyć: uroczyste polowania Hubertowskie, wigilijne i noworoczne. Od kilku już lat tu w naszym domku myśliwskim zakupionym przez koło dzięki przychylności Nadleśnictwa w Ostrowcu Świętokrzyskim po tradycyjnym polowaniu wigilijnym spotykamy się na uroczystej wieczerzy, łamiąc się opłatkiem , śpiewając kolędy i wspominając tych, których nie ma już wśród nas, również kościół parafialny pod wezwaniem Św. Michała w Lasocinie stał się tradycyjnym miejscem sprawowania uroczystości hubertowskich. Coroczne zawody w strzelaninach myśliwskich o Puchar Prezesa zarządu koła oraz zawody strzeleckie w których udział biorą drużyny kół ościennych na stałe wpisały się w kalendarz ważnych uroczystości koła.
20 lat temu z inicjatywy Kolegi Michała Podlodowskiego i śp. Kolegi Bronisława Cembrowskiego nasze koła otrzymało sztandar, który towarzyszy nam we wszystkich ważnych uroczystościach, a członkowie koła od 1996 roku posiadają galowe mundury myśliwskie. Uroczystości związane z poświęceniem sztandaru oraz obchodami 50-lecia koła zostały zorganizowane dzięki staraniom nie żyjących już długoletniego łowczego koła Mariana Jelonka i sekretarza koła kolegi Eugeniusza Kunysza. Przypomnieć należy w tym miejscu że poświęcenia sztandaru dokonali ksiądz prałat (wówczas kanonik) Stanisław Szczerek oraz członek naszego koła ksiądz Andrzej Barzycki. Od kilku lat koło nasze posiada stronę internetową którą założył nasz kolega stażysta Andrzej Bolanowski. Także do namacalnego dorobku koła należy kronika koła którą założył i prowadzi niestrudzenie Kol. Marcin Blinowski.
Na sztandarze naszego koła widnieje najmniejszy z polskich ptaków drapieżnych niewielki sokolik o długości do 35 centymetrów i wadze do 200 gramów – pustułka. Jest to mały dzielny ptak , którego terenami łowickimi są otwarte krajobrazy rolnicze, gnieżdżący się w ruinach, wieżach kościelnych, dziuplach drzew, a także w skrzynkach lęgowych wywieszanych dla ptaków. Ptak odlatujący na zimę, ale powracający po trudach wędrówki w rodzinne strony, wierny miejscu gdzie przyszedł na świat. Nasze koło jest wierne lasom ożarowskim i chce aby prowadzona przez niego gospodarka łowiecka wpływała na polepszenie warunków bytowania zwierzyny leśnej oraz stanowiła przykład prawidłowej współpracy władz samorządowych, rolników i myśliwych w celu ochrony naturalnego środowiska.